Ἐρατοκλείδης

প্রাচীন গ্রিক

ব্যুৎপত্তি

Ἐρατοκλῆς (Eratoklês) +‎ -ίδης (-ídēs)

উচ্চারণ

 

• আধ্বব^{(চাবি)}: /e.ra.to.klěː.dɛːs/ → /e.ra.toˈkli.ðis/ → /e.ra.toˈkli.ðis/

• আধ্বব^{(চাবি)}: /e.ra.to.klěː.dɛːs/
• আধ্বব^{(চাবি)}: /e.ra.toˈkli.de̝s/
• আধ্বব^{(চাবি)}: /e.ra.toˈkli.ðis/
• আধ্বব^{(চাবি)}: /e.ra.toˈkli.ðis/
• আধ্বব^{(চাবি)}: /e.ra.toˈkli.ðis/

নামবাচক বিশেষ্য

Ἐρατοκλείδης (Eratokleídēs)

1. a পুরুষ মূলনাম
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.24

Declension

First declension of ὁ Ἐρᾰτοκλείδης; τοῦ Ἐρᾰτοκλείδου (Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Ἐρᾰτοκλείδης ho Erătokleídēs
Genitive	τοῦ Ἐρᾰτοκλείδου toû Erătokleídou
Dative	τῷ Ἐρᾰτοκλείδῃ tōî Erătokleídēͅ
Accusative	τὸν Ἐρᾰτοκλείδην tòn Erătokleídēn
Vocative	Ἐρᾰτοκλείδη Erătokleídē
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.