גלעד

হিব্রু

ব্যুৎপত্তি 1

גל‎ +‎ עד‎

বিশেষ্য

גַּלְעֵד (gal'éd)

1. a cairn (a heap of stones used as a monument)
   • টেমপ্লেট:RQ:Tanach

     ‏וַיִּקְרָא־לוֹ לָבָן יְגַר שָׂהֲדוּתָא וְיַעֲקֹב קָרָא לוֹ גַּלְעֵד׃ וַיֹּאמֶר לָבָן הַגַּל הַזֶּה עֵד בֵּינִי וּבֵינְךָ הַיּוֹם עַל־כֵּן קָרָא־שְׁמוֹ גַּלְעֵד׃‎‎

     vay-yiqrá lo Laván y^egár sah^adutá v^eYa‘^aqóv qára lo Gal‘éd. vay-yómer Laván hag-gal haz-zeh ‘ed beiní uvein^ekhá hay-yom ‘al-kén qará-sh^emo Gal‘éd.

     Laban called it Witness Mound (Yegar Sahadutha), but Jacob named it Gal'ed. 'This mound shall be a witness between you and me today, ' said Laban. 'That's why it is called Gal'ed.

আরো দেখুন

• (monument): יָד‎ (yad), מַצֵּבָה‎ (matsevá), אַנְדַּרְטָה‎ (andárta)

ব্যুৎপত্তি 2

নামবাচক বিশেষ্য

גִּלְעָד (gil'ád)

1. a পুরুষ মূলনাম, Gilead
   • টেমপ্লেট:RQ:Tanach

     ‏וְיִפְתָּח הַגִּלְעָדִי הָיָה גִּבּוֹר חַיִל וְהוּא בֶּן־אִשָּׁה זוֹנָה וַיּוֹלֶד גִּלְעָד אֶת־יִפְתָּח׃‎‎

     ve-Yiftáḥ hag-gil‘adí hayáh gibbór ḥáyil ve-hu ben isháh zonáh vay-yóled Gil‘ád ’et-Yiftaḥ.

     Now Jephthah the Gileadite was a mighty man of valour, and he was the son of a harlot; and Gilead begot Jephthah.

2. (biblical) Gilead, a region east of the Jordan river.
   • টেমপ্লেট:RQ:Tanach

     ‏וַיֹּאמֶר אֵלִיָּהוּ הַתִּשְׁבִּי מִתֹּשָׁבֵי גִלְעָד אֶל־אַחְאָב חַי־יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר עָמַדְתִּי לְפָנָיו אִם־יִהְיֶה הַשָּׁנִים הָאֵלֶּה טַל וּמָטָר כִּי אִם־לְפִי דְבָרִי׃‎‎

     vay-yómer Eliyáhu hat-Tishbí mit-toshavéi Gil‘ád el Aḥ’áv ḥai Adonái Elohéi Yisra’él ashér ‘amádti lefanáv im yihyéh has-shaním ha-éleh tal u-matár ki im l^efi d^evari.

     And Elijah the Tishbite, who was of the settlers of Gilead, said unto Ahab: ‘As the LORD, the God of Israel, liveth, before whom I stand, there shall not be dew nor rain these years, but according to my word.’

তথ্যসূত্র

• টেমপ্লেট:R:হিব্রু Terms Database