Πολύκλειτος

প্রাচীন গ্রিক

ব্যুৎপত্তি

Compound of πολύ (polú, “very”) +‎ κλειτός (kleitós, “famed”): “much-renowned”.

উচ্চারণ

 

• IPA^(key): /po.lý.kleː.tos/ → /poˈly.kli.tos/ → /poˈli.kli.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.lý.kleː.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈly.kli.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈly.kli.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈly.kli.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈli.kli.tos/

নামবাচক বিশেষ্য

Πολύκλειτος (Polúkleitos)

1. a পুরুষ মূলনাম, equivalent to ইংরেজি Polyclitus

Declension

Second declension of ὁ Πολῠ́κλειτος; τοῦ Πολῠκλείτου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Πολῠ́κλειτος ho Polŭ́kleitos	τὼ Πολῠκλείτω tṑ Polŭkleítō	οἱ Πολῠ́κλειτοι hoi Polŭ́kleitoi
Genitive	τοῦ Πολῠκλείτου toû Polŭkleítou	τοῖν Πολῠκλείτοιν toîn Polŭkleítoin	τῶν Πολῠκλείτων tôn Polŭkleítōn
Dative	τῷ Πολῠκλείτῳ tōî Polŭkleítōͅ	τοῖν Πολῠκλείτοιν toîn Polŭkleítoin	τοῖς Πολῠκλείτοις toîs Polŭkleítois
Accusative	τὸν Πολῠ́κλειτον tòn Polŭ́kleiton	τὼ Πολῠκλείτω tṑ Polŭkleítō	τοὺς Πολῠκλείτους toùs Polŭkleítous
Vocative	Πολῠ́κλειτε Polŭ́kleite	Πολῠκλείτω Polŭkleítō	Πολῠ́κλειτοι Polŭ́kleitoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.