সংকট

উইকিঅভিধান, মুক্ত অভিধান থেকে

বাংলা[সম্পাদনা]

ব্যুৎপত্তি[সম্পাদনা]

বিশেষ্য[সম্পাদনা]

সংকট

  1. কঠিন বিপদ বা সমস্যা (বিষম সংকটে পড়েছে);
  2. অতি সংকীর্ণ পথ (গিরিসংকট)।

বিশেষণ[সম্পাদনা]

সংকট

  1. বিপজ্জনক (সংকটাবস্হা);
  2. সংকীর্ণ;
  3. অভেদ্য;
  4. নিবিড়।