বন্দ্য

উইকিঅভিধান, মুক্ত অভিধান থেকে

বাংলা[সম্পাদনা]

বিশেষণ[সম্পাদনা]

বন্দ্য

  1. বন্দনীয়, বন্দনার যোগ্য; পূজনীয়। স্ত্রীবাচক: বন্দ্যা।